สโลว์ไลฟ์ของผม ปลูกไม่ต้องมาก แค่วันละต้น ก็พอแล้ว

สโลว์ไลฟ์ของผม ปลูกไม่ต้องมาก แค่วันละต้น ก็พอแล้ว

ฝนตก น้ำท่วมถนน รถติด ไปทำงานไม่ทัน เป็นทุกข์ของคนเมืองใหญ่ แต่สำหรับ คนที่ทำไร่ ทำสวน ทำนา คือ ความสุข เมื่อฝนตก ชุ่มฉ่ำ เหล่าต้นไม้สดชื่น

ดินดี น้ำชุ่ม ต้นไม้งาม สิ่งที่งามไปด้วย คือ วัชพืช อันได้แก่ สารพัดหญ้า .. จากบ้านพัก เมื่อผมมองไปยังพื้นที่ 20 ไร่ เบื้องหน้า หญ้า งามอย่างไม่น่าเชื่อ จะว่าไป ก็คล้าย ๆ กับการทำเว็บไซต์ สแปม กับ หญ้า เป็นแขกที่เราไม่ได้เชิญ แต่มาเป็นประจำ

งานประจำวันเมื่อทำเว็บ คือ กรองสแปม ส่วน งานประจำวันของทำฟาร์ม คือ ถางหญ้า ตอนเริ่มทำฟาร์มใหม่ ๆ ผมคิดไม่ตกเรื่อง หญ้า เพราะผู้รู้บางท่านบอกว่า อย่าไปถางหญ้า เดี๋ยวดินจะแห้ง แต่ตอนนี้ ผมตั้งหน้าตั้งตาถางหญ้า เพราะหญ้าโตเร็วกว่าต้นไม้ที่ผมปลูก ถ้าไม่ถางออก แป๊บเดียวก็หาต้นไม้ที่ผมปลูกไว้ไม่เจอแล้ว

ส่วนเรื่องที่เถียงกันระดับชาติ เรื่อง การใช้สารเคมี ที่เรียกชื่อเล่นกันว่า ยาฆ่าหญ้า ผมคงไม่เถียงด้วย .. ตราบใดที่ยังคิดทำอะไรแบบใหญ่ ๆ ทั้ง ๆ ที่แรงคน เครื่องทุ่นแรง มีจำกัด ผู้ประกอบการก็หันไปใช้สารเคมี เป็นทางออก เพราะดูเหมือนจะเป็นทางเดียวที่มีอยู่

สำหรับผม ทำอะไรเล็ก ๆ .. เช้าขึ้นมา แบกจอบตราจรเข้ ออกไปถางหญ้า ขุดหลุมปลูกต้นไม้วันละต้นสองต้น .. โปรเจคในหัวมีมากมาย แต่ทรัพยากรมีจำกัด ก็ต้องค่อย ๆ สโลว์ไลฟ์ ทำทีละนิด ทำทุกวัน ทำอย่างมุ่งมั่นครับ

โพสครั้งแรกใน https://www.facebook.com/Sweet7daysFarmDiary เมื่อ 2 กันยายน 2020