ทำซ้ำ ๆ ก่อให้เกิดความชำนาญ

ช่วงนี้ ผมดูแลสวนกล้วยน้ำว้า ซึ่งมีกล้วยอยู่ประมาณ 100 กอ อย่างใกล้ชิด สิ่งที่ได้เรียนรู้ จากแผนภูมินี้มีดังนี้ครับ

1. พรสวรรค์ สำหรับผมแล้ว ไม่มีพรสวรรค์ในการปลูกต้นไม้เลย ถ้าเป็นสำนวนไทย จะเรียกคนที่ปลูกต้นไม้งามว่า เป็นคนมือเย็น แต่ผมปลูกอะไรไม่ค่อยจะรอด แม้กระเพรา ซึ่งขึ้นง่ายมาก ก็ยังไม่รอดเลยครับ

2. สิ่งกระตุ้นความสนใจ กล้วยเป็นอะไรที่ผมอยู่ในเรด้าของผมมาโดยตลอด ทั้งด้านลบ และด้านบวก

ด้านลบ ผมเคยไปเที่ยวบ้านเพื่อน แล้วเห็นพ่อเพื่อนแบกกล้วยทั้งเครือออกมาจากสวน ดูหนักมาก ผมประทับความทรงจำว่า ชาตินี้จะไม่ปลูกกล้วยเด็ดขาด เพราะไม่อยากจะแบกอะไรหนัก ๆ และมีมูลค่าเบา ๆ แบบนี้

– ด้านบวก บ้านผมที่ กทม. เป็นบ้านเดี่ยว สองด้านทั้งซ้ายขวา เป็นทิศตะวันออกและตะวันตก เป็นที่ว่าง แดดยามเช้าและเย็นจะส่องบ้านเต็ม ๆ ทำให้ผนังซึ่งเป็นตึก ดูซับความร้อนอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยทีเดียวครับ ซึ่งต่อมา พื้นที่ด้านตะวันออก เพื่อนบ้านระแวกนั้น ได้เอากล้วยน้ำว้ามาลง ผมเลยได้ร่มเงาไปด้วย ส่วนด้านตะวันตกยังเป็นที่ว่าง ผมคิดมาตลอดว่า จะนำกล้วยมาลง เอาร่มเงาบ้าง ผ่านไปเป็นสิบปี ความคิดก็ยังเป็นความคิด จนถึงวันนี้ ความคิดก็ยังไม่เปลี่ยนเป็นต้นกล้วยครับ

3. ระเบียบวินัย : เมื่อโควิดเข้าโจมตีเมืองไทย เพื่อนชวนผมมาใช้ชีวิตในชนบทที่สระแก้ว เพราะความคิด work from anywhere ผมจึงหิ้วกระเป๋าใบเดียว พร้อมคอมพิวเตอร์ PC มาอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ที่เพื่อนปลูกไว้ แต่ยังไม่ได้มาอยู่

ก่อนผมมาไม่กี่วัน เพื่อนได้จ้างรถแม็คโครมาลอกสระน้ำให้ลึกขึ้น และลงกล้วยน้ำว้าไว้ราว ๆ ยี่สิบต้น เมื่อผมมาอยู่ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ผ่านไป 1 ปี กล้วยออกเครือ มีหัวปลีให้กิน มีกล้วยสุกให้กิน ให้ตากไว้กินเวลาไม่มีอะไรจะกิน ผมเริ่มชายตามามองกล้วยบ้าง จากที่ไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย

ผมปรึกษาเพื่อนบ้าน ขอแรงให้เขาช่วยปลูกกล้วยบนคันดินริมสระ ซึ่งรก ๆ ด้วยหญ้า และยังไม่ได้ปลูกอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เพื่อนบ้านได้หาหน่อ และมาปลูกให้เกือบ ๆ 50 ต้น โดยขอค่าแรงต้นละ 17 บาท (หน่อ + ปลูก) จากนั้นผมก็คอยรดน้ำ นี่เป็นจุดเริ่มของคำว่า ระเบียบวินัย ในการปลูกกล้วย จากการให้กล้วยโตตามยถากรรม มาเป็นคอยรดน้ำวันเว้นวัน คอยตัดหญ้าให้เตียน สางใบที่หมดอายุ กล้วยที่ได้รับการดูแลอย่างสม่ำเสมอ ดูงดงาม คนที่ไม่เคยปลูกอะไรแล้วรอดอย่างผม อิ่มเอมใจเป็นอย่างยิ่งครับ

ตอนนี้ ผมค่อย ๆ ขยายสวนกล้วยออกไปในพื้นที่ ที่ยังว่างอยู่ ทุก ๆ วัน ผมดูแลกล้วยอย่างมีวินัย ฝนจะตก แดดจะออก ผมก็จะเดินสำรวจกล้วย และจัดการตามตารางที่วางไว้อย่างสม่ำเสมอ นอกเหนือจากผลผลิต คือ กล้วยน้ำว้าหวีงามแล้ว คือ ใจที่เป็นสุข ครับ 🥰🥰🥰

โพสครั้งแรกที่ Gen O Station : เจน โอ สเตชั่น : สถานีผู้สูงวัย เมื่อ 9 ตุลาคม 2023

ภาพจาก https://www.facebook.com/librarypodcast

You Might Also Like

Leave a Reply